آلبوم موسیقی Syd Dale Orchestra اثری از ارکستر سید دیل (Syd Dale Orchestra)

می خواهم فقط درباره یک آهنگ این آلبوم با شما صحبت کنم و آن هم ترانه معروف می توانی جادویی باشی (شماره ۱۳) است.اجرای مرجع این ترانه متعلق به پل موریه است که که به عنوان یک اجرای استاندارد در انسجام فرم – سازبندی و حس و حال محسوب می شود اما چرا اجرای سید دل از آن بهتر است؟ آیا مقایسه ای درست است؟
در جواب سوال دوم بله زیرا شیوه هر دو در ایزی لیسنینگ اجرا توسط ارکستر پاپ است فقط پل موریه بروزتر و بیشتر از سیستم ها و سازهای الکترونیک بهره می گیرد.
در اجرای سید دل ابتدا سولوی پیانو شنیده می شود که در حال اجرای پرلودی از شوپن است و بعد ارکستر وارد می شود و ملودی اصلی را اجرا می کنند اما این پایان ماجرا نیست.سازبندی بادی های برنجی و چوبی یک حس به شدت خاطره انگیز القا می کند که در اجرای پل موریه دیده نمی شود و چرا در ابتدای اجرا سید دل خواسته تا پرلودی از شوپن نواخته شود؟ اصلا این ترانه چه ربطی به شوپن دارد؟
بخاطر ساختار هارمونیک آن و ساختار هارمونیک پرلود شوپن که پایه ساخت ملودی این ترانه را فراهم کرده است.در واقع مقصود سید دل یک چیز است و آن هم اینکه یک زنجیره آکوردی می شنوید شنوندگان در حالیکه یکی از آهنگسازی متعلق به حدود ۱۵۰ سال پیش و دیگری مال اکنون و چقدر رویکرد آهنگسازی فرق کرده است؟ ما شوپن بودیم و به اینجا رسیده ایم و چقدر موسیقی پیشرفت کرده و این پیشرفت خود را مدیون به گذشته است؟
در واقع فقط با تنظیم یک ترانه سید دل ستایشی عظیم از موسیقی و هنر آهنگسازی کرد.روحش واقعا شاد و یادش تا ابد گرامی باد.