هزاران درود بر کادر محترم والا موزیک
سه سمفونی شماره 39 – 40 و 41 (ژوپیتر) موتسارت طی فقط شش هفته ساخته شدند.سمفونی شماره 39 هیجان انگیزترین – سمفونی شماره 40 ملیح ترین و سمفونی شماره 41 بزرگترین سمفونی های موتسارت هستند.موسیقی موتسارت در این دوره به پختگی کاملی رسیده و شامل ابداعات گوناگونی در استفاده از عناصر موسیقی است که می توان به راحتی در سه سمفونی آخرش آنها را مشاهده نمود.
من معتقدم که به جز آخرین اثر موتسارت یعنی رکوئیم دیگر آثار موتسارت از جدیت بالایی برخوردار نیستند و بیشتر دارای صحنه های طنزگونه و دنیایی کودکانه و فانتزی می باشند.به همین خاطر در اجرای قطعات موتسارت باید بیشتر بر جنبه های خیال گونه اثر دقت کرد و به قول معروف دست نوازندگان در اجرای آثار موتسارت بهتر است سبک باشد تا سبکی خیال و موسیقی آهنگساز به شنونده انتقال داده شود.
با این اوصاف هربرت فون کارایان را انتخاب مناسبی برای گوش دادن به سمفونی های موتسارت نمی توان دانست زیرا که دست نوازندگان در اجرا سنگین است و اجرا بزرگ و سهمگین می نماید.در نظر اهالی فن اجراهای جرج سل – برونو والتر و کلمپرر از سمفونی های موتسارت معتبر شمرده می شود گرچه که بنظرم کلمپرر هم همچون کارایان آثار موتسارت را با فضای سهمگین و رنگ و بوی آلمانی که معمولا برای اجرا آثار بتهوون انخاب می شود اجرا کرده است.
هرکدام از اجراهای بالا توسط رهبران نامی قرن بیستم پدید آمده که رضایت خاطر شنونده را جلب می کند اما من خود بشخصه اجرا دو رهبر افسانه ای از سمفونی های موتسارت را می پسندم.یکی اجرا کارل بوم که یک بار به طور کامل تمامی سمفونی های آهنگساز را با همراهی ارکستر فیلارمونیک برلین اجرا کرده که این دوره اجرایی خیلی محبوب و مورد تایید دوستداران موسیقی است اما من اجرای کارل بوم با ارکستر فیلارمونیک وین که سمفونی های مشخصی از موتسارت را اجرا کرده می پسندم و دیگری اجرا لئونارد برنشتاین با ارکستر فیلارمونیک نیویورک از آخرین سمفونی های موتسارت.
باید این نکته را خاطر نشان کنم که آن چه که از آثار بتهوون – وبر – برامس – واگنر – بروکنر – مالر و اشتراوس زیر دست نوازندگان ارکستر فیلارمونیک برلین رهبری می شود با رهبری هر فردی شنیدنی و ارزشمند است زیرا که روحیه مردانه و طرز نواختن پر صلابت نوازندگان با روح آثار این آهنگسازان جور در می آید ولی آثار دیگر آهنگسازانی مثل هایدن – موتسارت – شوبرت و ناسیونال های روس و چک را وقتی اجرا می کنند یک فضای عجیبی از قدرت و نیرومندی قطعات را در بر می گیرد که هدف آهنگساز را به تحقق نمی رساند.پس انتخاب مناسب برای گوش دادن آثار این آهنگساز اجرا ارکستر فیلارمونیک وین است که وضوح و شفافیت نوازندگی اعضای آن سالهاست که ستودنی است.
کارل بوم که علاقه ای به خودنمایی و اجراهای سبکسرانه ندارد برداشت بسیار ارزشمندی با همراهی ارکستر فیلارمونیک وین ارائه داده که مخصوصا سه سمفونی آخر را دلپذیر اجرا کرده است.منوئه ها در یک تمپو بسیار استاندارد اجرا شده و حالت های موومان ها به خوبی در آن رعایت گردیده.این اجراها از لیبل دویچه منتشر شده اند.
اما برنشتاین که با اجراهای شورانگیزش ستودنی است از شور و هیجانی بیشتر از بوم در اجرا سه سمفونی آخر استفاده کرده و مثل اجرای سمفونی دنیای نو یک لحظه از احساس آن در طول قطعه کاسته نمی شود و از نظر تکنیک ضبط دقیقا مانند ضبط سمفونی نه دورژاک است.من واقعا خیلی با این اجرا حال کردم و بشدت توصیه می کنم که به آن گوش بسپارید.اورتور عروسی فیگارو که بسیار عالی رهبر شده و در کل یک آلبوم بی نقض و ارزشمند از برنشتاین.
بسیار بسیار ممنونم از سایت بی نظیر والا موزیک بابت انتشار این آلبوم فاخر.