آلن سوشون (زادهٔ ۲۷ مهٔ ۱۹۴۴ در کازابلانکا، مراکش) یکی از محبوب‌ترین خواننده-ترانه‌سرایان فرانسوی و گاهی بازیگر است. او تا امروز ۱۵ آلبوم استودیویی منتشر کرده و در هفت فیلم نیز نقش‌آفرینی کرده.

زندگی اولیه

آلن سوشون با نام اصلی آلن ادوار کیناست به دنیا آمد. خانوادهٔ مادری‌اش سوئیسی بودند و به همین دلیل او تابعیت دوگانهٔ فرانسه و سوئیس دارد. وقتی فقط شش‌ماهه بود، خانواده‌اش به فرانسه مهاجرت کردند. در ۱۵ سالگی پدرش را در یک تصادف از دست داد و مادرش او را برای ادامهٔ تحصیل به یک مدرسهٔ شبانه‌روزی فرانسوی در انگلیس فرستاد. به دلیل مشکلاتی در ثبت‌نام، آلن در لندن ماند، مدتی کار کرد و عاشق موسیقی بریتانیایی و آمریکایی شد. گیتار را خودش یاد گرفت و همین آغاز راه موسیقی‌اش بود.

شروع حرفه‌ای

سال ۱۹۷۰ ازدواج کرد و اولین پسرش به دنیا آمد. در همان دوره در کافه‌ها و کاباره‌های ریو گوش (ساحل چپ رودخانهٔ سن در پاریس) برنامه اجرا می‌کرد. سال ۱۹۷۱ با شرکت پاته-مارکونی قرارداد بست، اما موفقیتی به دست نیاورد. نقطهٔ عطف زندگی‌اش وقتی بود که باب سوکه، مدیر هنری شرکت RCA، او را تشویق کرد تا ترانهٔ «L’amour 1830» را در جشنوارهٔ رز طلایی آنتیب بخواند. تقریباً از همان زمان همکاری طولانی و معروفش با لوران وولزی (آهنگساز و تنظیم‌کننده) آغاز شد؛ هرچند هر دو مسیر جداگانه‌ای به‌عنوان خواننده داشتند، اما بیشتر ترانه‌های مهم یکدیگر را با هم می‌نوشتند.

موفقیت‌های بزرگ

اولین موفقیت واقعی‌اش سال ۱۹۷۴ با تک‌آهنگ «J’ai 10 ans» (من ده سالمه) رقم خورد که ترانهٔ اصلی اولین آلبومش هم بود. در دههٔ ۱۹۷۰ چند آلبوم دیگر داد و سال ۱۹۷۸ موسیقی متن فیلم «عشق در حال فرار» فرانسوا تروفو را ساخت. همان سال دومین پسرش به دنیا آمد.

دههٔ ۱۹۸۰ برایش پربار بود: سال ۱۹۸۰ در سالن مشهور المپیا پاریس کنسرت داد، بازیگری را با فیلم «تابستان کشنده» (۱۹۸۳) شروع کرد و مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. بعد از آلبوم «On avance» از شرکت RCA جدا شد و در ۴۰ سالگی با ویرجین رکوردز قرارداد امضا کرد. سال ۱۹۸۹ ترانهٔ «زیبایی آوا گاردنر» برندهٔ جایزهٔ بهترین ترانهٔ سال در مراسم ویکتوار د لا موزیک شد.

اوج شهرت

سال ۱۹۹۳ یکی از معروف‌ترین ترانه‌هایش یعنی «Foule sentimentale» (جمعیت احساسی) را منتشر کرد که در آلبوم پرفروش «C’est déjà ça» (بیش از یک میلیون نسخه) قرار داشت و دو سال بعد جایزهٔ بهترین ترانهٔ اورجینال ویکتوار را برد. سال بعد هم انجمن ساکم (SACEM) جایزهٔ ونسان اسکوتو را به او داد.

پس از چند سال کم‌کارتر، سال ۲۰۰۵ با آلبوم بسیار موفق «La vie Théodore» (زندگی تئودور) بازگشت که تک‌آهنگ «…و اگر علاوه بر این کسی هم نباشد» از آن بسیار محبوب شد.

آلن سوشون هنوز هم یکی از نمادهای موسیقی پاپ-راک فرانسه به شمار می‌رود؛ ترانه‌هایش ساده، صمیمی، طنزآمیز و گاهی تلخ‌اند و نسل‌های مختلفی با آن‌ها خاطره دارند.

دانلود جدیدترین و کامل ترین آلبوم ها و آهنگ های الن سوشون (Alain Souchon)