مجموعه موسیقی کلاسیک BTHVN 2020 – نسخه جدیدی از کامل ترین آثار لودویگ فان بتهوون

مجموعه بسیار ارزشمند Deutsche Grammophon The Essentials

پانصد آلبوم برتر تمام دوران از نگاه مجله رولینگ استون

فول آلبوم هنری سالوادور (Henri Salvador)

هنرمند : Henri Salvador

ژانر : Jazz

سال انتشار : 1958 - 2021

تعداد آلبوم : 53

کدک های صوتی : MP3

بیت ریت : 320kbps

حجم : 11.3GB

امتیاز کاربران : 10 از 10 - (میانگین رای 2 نفر)

مختص کاربر ویژه 1404/03/17

هنری سالوادور (18 ژوئیه 1917 – 13 فوریه 2008) خواننده، کمدین و هنرمند کاباره فرانسوی-کارائیبی بود.

زندگی‌نامه

سالوادور در کاین، گویان فرانسه متولد شد. پدرش، کلوویس، و مادرش، آنتونین پاترن، از گوادلوپ بودند. او یک برادر به نام آندره و یک خواهر به نام آلیس داشت.

او کار موسیقی را با نوازندگی گیتار برای خوانندگان دیگر آغاز کرد و با الهام از جنگو راینهارت، در دهه 1940 با او همکاری کرد. سالوادور ترانه‌هایی از بوریس ویان را با تنظیم کوئینسی جونز ضبط کرد و سال‌ها با گروه ری ونتورا به‌عنوان خواننده، رقصنده و کمدین روی صحنه رفت.

او در فیلم‌هایی مانند «ما به مونت‌کارلو می‌رویم» (1950)، «ما به پاریس می‌رویم» (1949) و «مادموازل سرگرم می‌شود» (1948) بازی کرد.

سالوادور در سال 1957 با نام هنری «هنری کوردینگ» اولین ترانه‌های راک‌اند‌رول فرانسوی را با آهنگ‌هایی مثل «راک‌ن‌رول موپس» ضبط کرد، اما بعدها اعلام کرد که از راک‌اند‌رول خوشش نمی‌آید.

در دهه 1960، مجری برنامه‌های پرطرفدار تلویزیونی در فرانسه بود. در سال 1964 با ترانه «زورو آمد» که اقتباسی از آهنگ «Along Came Jones» بود، به موفقیت رسید. خنده گیرای او نیز در بسیاری از آهنگ‌های طنزش معروف شد. در سال 1969، نسخه‌ای از آهنگ «Mah Nà Mah Nà» را با عنوان «اما نه، اما نه» با شعری به زبان فرانسه ضبط کرد.

ترانه «در جزیره‌ام» (1957) او الهام‌بخش سبک بوسانوا در برزیل و تأثیرگذار بر آنتونیو کارلوس ژوبیم بود. کаетانو ولووسو، خواننده برزیلی، با اشاره به سالوادور در آهنگ «رکونوکسو» او را به مخاطبان برزیلی معرفی کرد.

در 70 سالگی، سالوادور صداپیشه خرچنگ سباستین در دوبله فرانسوی «پری دریایی کوچولو» (1989) دیزنی بود. او همچنین خوانندگان معروفی مثل کرن آن و آرت منگو را کشف کرد.

سالوادور در 13 فوریه 2008 بر اثر پارگی آنوریسم در 90 سالگی درگذشت و در کنار همسرش ژاکلین در گورستان پرلاشز دفن شد. او از حامیان تیم فوتبال پاری‌سن‌ژرمن بود و چهار صندلی مادام‌العمر در ورزشگاه پارک دو پرنس داشت.

میراث

سالوادور همچنان محبوب است. در سال 2000، آلبوم «جاز مدیترانه» او منتشر شد که هنوز پخش می‌شود. آلبوم «اتاقی با منظره» در 2002 بیش از دو میلیون نسخه فروخت. در سال 2005، به پاس تأثیرش بر فرهنگ برزیل و بوسانوا، نشان افتخار فرهنگی برزیل را از گیلبرتو ژیل و در حضور رئیس‌جمهور لولا دا سیلوا دریافت کرد. همان سال در نظرسنجی «بزرگ‌ترین فرانسوی» رتبه 52 را کسب کرد.

او فرمانده لژیون دونور و نشان ملی شایستگی فرانسه شد. در سال 2007، آلبوم «رورانس» را با همکاری گیلبرتو ژیل و کаетانو ولووسو منتشر کرد و ترانه‌ای از آن را در برنامه بی‌بی‌سی اجرا کرد.